H Άρδοση (επίσημα Άρδοσις) είναι ορεινό χωριό του δήμου Δωδώνης στον νομό Ιωαννίνων σε υψόμετρο 560 μέτρων.
Η Άρδοση βρίσκεται νοτιοδυτικά του νομού στις νότιες απολήξεις των Ορέων Σουλίου και απέχει 50 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης των Ιωαννίνων. Το χωριό συγκαταλέγεται μεταξύ των 27 χωριών της "Λάκκας Σουλίου" ή "Λακκοχώρια" και ειδικότερα στα 14 της "Λάκκας Μπότσαρη", έτσι όπως αυτά ονομάστηκαν την περίοδο της τουρκοκρατίας προς τιμή του ήρωα του 1821, Μάρκου Μπότσαρη, ο οποίος καταγόταν και έζησε στην περιοχή για ένα διάστημα. Είναι κτισμένο αμφιθεατρικά με χαρακτηριστικό του τις πολυάριθμες πηγές και τα άφθονα νερά, που παλιότερα έγιναν αιτία σοβαρών κατολισθήσεων και κατάρρευσης αρκετών σπιτιών, του δημοτικού σχολείου, του ναού της Αγίας Παρασκευής και να χαθεί η πλατεία του χωριού. Στα δυτικά βρίσκεται ο ένας από τους δύο παραποτάμους που σχηματίζουν στο Πολυστάφυλο τον ποταμό Αχέροντα (βλ. Το Ορεινό τμήμα του Αχέροντα) και τροφοδοτείται από τα νερά αυτά.
Μετά την ενσωμάτωση του στο ελληνικό κράτους, ο οικισμός υπήχθη στην επαρχία Δωδώνης, όπου παρέμεινε μέχρι το 1997. Ως κοινότητα συστάθηκε το 1947, με το ΦΕΚ 202Α-20/09/1947 όταν η Άρδοση αποσπάστηκε από την κοινότητα Ελάφου και ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας. Το 1997 εντάχθηκε στον καποδιστριακό δήμο Δερβιζιανών, ενώ σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Μονόδενδρο αποτελούν τη τοπική κοινότητα Αρδόσεως που ανήκει στη δημοτική ενότητα Λάκκας Σουλίου του Δήμου Δωδώνης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 39 κατοίκων.
