Η Δεσκάτη είναι ορεινή κωμόπολη του νομού Γρεβενών σε υψόμετρο 860 μέτρα. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού, κοντά στα όριά του με τους νομούς Κοζάνης, Λάρισας, Τρικάλων και είναι η νοτιότερη κωμόπολη της Μακεδονίας.
Είναι κτισμένη σε μικρό οροπέδιο στις νότιες πλαγιές των Καμβουνίων Ορών, απέναντι από το ύψωμα του Τέρτιμου (1093μ.). Απέχει 58 χλμ. ΝΑ. από την πρωτεύουσα του νομού τα Γρεβενά, 54 χλμ. ΝΔ. από τα Σέρβια Κοζάνης, 40,5 χλμ. Δ. από την Ελασσόνα Λάρισας και 50 χλμ. ΒΑ. από την Καλαμπάκα Τρικάλων. Διαθέτει χαμηλή οικιστική δόμηση, αρκετό πράσινο και τα γύρω βουνά είναι κατάφυτα από βελανιδιές, πεύκα και έλατα. Το κλίμα της είναι ξηρό και δροσερό τους καλοκαιρινούς μήνες. Η οικονομία του Δήμου βασίζεται, κατά κόρον, στην κτηνοτροφία και τη γεωργία. Η κτηνοτροφία ασχολείται με την εκτροφή αιγοπροβάτων και βοοειδών. Σχετικά με τη γεωργία, αυτή επικεντρώνεται στο σιτάρι, το καλαμπόκι και τον καπνό.
Η πρώτη αναφορά στη Δεσκάτη, ως οικισμός, γίνεται στην οθωμανική απογραφή του 1454-1455 και συνεχίστηκε από τότε, αν και με παραλλαγές της ονομασία της. Από τη Δεσκάτη κατάγονταν οι αγωνιστές οπλαρχηγοί της επανάστασης του 1821 και αρματολοί των Χασίων Ψειραίοι, ενώ έλαβε χώρα η λεηλασία και ο εμπρησμός της το 1854. Ο ελληνικός στρατός μπήκε στην κωμόπολη, έπειτα από ολοήμερη μάχη με τον οθωμανικό στρατό, στις 7 Οκτωβρίου 1912 και την προσάρτησε στο Βασίλειο της Ελλάδας. Στις 16 Απριλίου 1941 οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής πέρασαν από τη Δεσκάτη. Η κωμόπολη βρισκόταν στην ιταλική ζώνη κατοχής μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου 1943, όταν και επέστρεψε στον γερμανικό έλεγχο. Η τελευταία εμφάνιση των Γερμανών έγινε στις 18 Φεβρουαρίου 1944. Στην περιοχή αναπτύχθηκαν ομάδες του Ε.Α.Μ. από το 1942, οι οποίες με τον τερματισμό του πολέμου συμμετείχαν στην επίθεση στη Δεσκάτη (21/9/1946), καθώς και ευρύτερα στον εμφύλιο πόλεμο. Στη Δεσκάτη λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο την Παρασκευή του Πάσχα (ανήμερα της γιορτής της Ζωοδόχου Πηγής) το έθιμο της Ανδρομάνας.
Ως κοινότητα η Δεσκάτη αναγνωρίστηκε το 1918 με έδρα τον οικισμό και ανήκε στον νομό Κοζάνης. Το 1943 υπάγεται στο νομό Λαρίσης και το 1964 με το ΦΕΚ 185Α-30/10/1964 η κοινότητα αναγνωρίζεται σε δήμο που ανήκει πλέον στο νομό Γρεβενών. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τα χωριά Άγιο Γεώργιο, Παρασκευή, Γήλοφο και Διασελλάκι συναποτελούν τη δημοτική κοινότητα Δεσκάτης, που ανήκει στην δημοτική ενότητα Δεσκάτης. Με την απογραφή του 2011 η δημοτική κοινότητα έχει πληθυσμό 3.598 κατοίκους (μείωση σε σχέση με την απογραφής του 2001[4.028 κάτοικοι]), ενώ ως οικισμός 3.508, όντας η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νομού. Εκκλησιαστικά η Δεσκάτη υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος και όταν ο εκάστοτε Μητροπολίτης ιερουργεί εκεί στη φήμη του προστίθεται ο τίτλος "Ελασσώνος και Δεσκάτης".
Για τον πλήρη κατάλογο των δημάρχων Δεσκάτης, δείτε Δήμος Δεσκάτης. 1975-1978 : Νίκος Τζιαφέτας 1979-1981 : Βύρων Τρικαλίδης (αντικατάσταση λόγω θανάτου από Ακριβό Αθανάσιο, 1981-1982) 1983-1986 : Γιώργος Κόγιος 1987-1990 : Αντώνης Πέτσας (1956-2022) 1991-1994 : Αντώνης Πέτσας 1995-1998 : Γιώργος Κόγιος 1999-2002 : Θύμιος Παπαντώνης 2003-2006 : Χρήστος Μπγιάλας 2007-2010 : Νίκος Μίγκος 2011-2014 : Νίκος Μίγκος 2014-2019 : Δημήτρης Καραστέργιος 2019-2023 : Δημήτρης Κορδίλας
Κωνσταντίνος Σπανός, εκδότης, λαογράφος Χρήστος Μπράβος , ποιητής Νίκος Τσούκας , ηθοποιός
Στη Δεσκάτη εδρεύουν οι εξής αθλητικοί σύλλογοι:
Καμβουνιακός Α.Ο. Δεσκάτης, ποδόσφαιρο (έτος ίδρυσης: 1969) Γ.Σ. Δεσκάτης, κλασσικός αθλητισμός και πετοσφαίριση (έτος ίδρυσης: 1984)
Η ιστοσελίδα του Δήμου Δεσκάτης Η αρχαιότερη βελανιδιά στην Ευρώπη βρίσκεται στη Δεσκάτη Γρεβενών
